ماگ، کاور، تی شرت و سعدی

یه پیج شعر فالو کردم. شعر های سعدی رو میذاشت، کم کم پست میذاشت و انتخابش هم خوب بود.

از یه هفته پیش تغییر رویه داده و داره ماگِ "مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم"، کاور گوشی با شعر "من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می رود" و تی شرت "من در میان جمع و دلم جای دیگری ست" میفروشه.

کاری با تغییر رویه ش ندارم، چون زندگی خرج داره. بخش جالبش واسه م اینه که بدونم اگه الان سعدی رو زنده کنن بیاد ببینه شعراشو میزنن پشت این ماسماسک های مالشی، یا مینویسن رو لیوان باهاش قهوه میخورن چه واکنشی نشون میده؟

حالا ذهن نیمچه منحرف من میگه احتمالا با توجه به شخصیت هفت خطش یه پیج میزنه، از اینستاگرام تیک آبی می گیره و تو پشت پرده ی "شاهد" چهارده پونزده ساله ی لب صورتی کم مو و با توجه به اون حکایت گلستانش بی جوش تور میکنه، هفته ای هم یه ربع تی شرت با شعر خودشو می پوشه استوری میکنه و میگه صفحه را بالا کشید خرید کنید تا از اون تولیدی تی شرته هزینه تبلیغ بگیره واسه خرج زندگی!